حسین علیمرادی، دبیر سابق کانون فرهنگی خیریه دانشگاه علامه طباطبائی در صفحه اینستاگرام خود به موضوع گورخوابها به شکل متفاوتی پرداخته است.
به گزارش عطنا، علیمرداری در اینستاگرام خود نوشته است:
نمیدانم از «جنگارک»، سیستان وبلوچستان بگویم که مردماناش برای رفع نیاز به جای سرویس بهداشتی (که حتی یک چشمه اش را هم در هیچ کدام از خانه هایشان نداشتند) به دشت و صحرا میرفتند؛ یا از دختری بگویم که از شدت فقر و نداری میخواست مشکلات فیزیولوژیکیاش را با برزنت حل کند، اما عفونت داخلی ناشی از برزنت جانش را ستاند.
یا از فرشتههای کوچکی بگویم که نه آب دارند و نه برق و نه جایی برای درس خواندن و دست آخر، خرابهای که اسمش را برای دلخوشکنکشان مدرسه گذاشتند روی سر فریبا ها آوار میشود و جانشان را میگیرد.
یا از هموطنان گورخواب خود بگویم که از سوز سرما به خانه ابدیت پناه بردهاند. و عکسهایشان که غریبانه میگویند؛ من مرگ را زیستهام.
همه اینها رو گفتم که بگویم ما همگی مسئولیم و باید در حد توان (به غیر از پرداختن به این معضلات در فضای مجازی که خود اتفاق خوبی است) دست گیر و خیرخواه هموطن باشیم.
پ.ن: آقا بالا بروی یا پائین بیائی، جامعهای را اصلا بالای سرش قرآن پهن کنید، مادامی که در آن جامعه در یک سو گرسنه بیچاره از سرما بلرزد وجود دارد و در سوی دیگر متنعمان برخوردار از همه چیز، این جامعه لجن است، تمام چهرهاش را هم با قرآن بپوشانید، باز لجن است. ( شهید بهشتی)